‘UNUTULMAK’ Üstüne-
Geçmiş neyi tamamlar
Hangi eksiğin söküğünü diker
Anıların renkleri yayıldıkça önümüze
Tek gidişli bir vagonun içinde yol alıyorsak
Yakası eskidiyse mintanınızın,
Koncu kaçmış çorap gibi
Sağa sola yayılır çıplaklığınız bir anda
Ruhun eskiyen soluğunda umut.
Her çizgi bir asırdır yüzünüzdeki kırışıklarda
Kuru dallara döner eller, parmaklarınız.
Suyu çekilmiş toprağa döner pullanan deri
Gözleriniz sulanır gün be gün.
Her şey birbirine karışır, görüntüler
Kırk yıllık karınızın yüzü
Oğul, torun isimleri,
Neydi, kimdi diye düşünürsünüz
Düş göçü başlar biryerlerden
Toprak seni, sen toprağı özlersin.
Şahşalı gelişin yerini
Kuru bir cenaze merasimi alır nihayet.
Üç günden fazla sürmez yokluğunuzun acısı
Mevsimler yeniden değişir, kış biter
Bahar için çiçeklenir yeniden ağaçlar
Ve yıl geçmeden
Unutulursunuz…
***
Konuyla İlgili Düşüncenizi Paylaşabilirsiniz