Aylin Öz ve Yeni Bir Şiiri

PATİKA

Ne yeşil para kesesi olabildim
 ne armudun sapı ne üzüme çöp/
umut olamadım gardiyan ruhlu şehirde
Pastel renklerdi cezbeden kaderimi
Kır çiçekleri dermekti gelişimin sebebi
Isırgan otu çıktı kısmetime
Seheryeli ılık bir su sanki
Rüzgarın rengi yavruağzı
Ne gülebildim ağız dolusu
Ağlamaksa gırla idi
Yaşamak bu muydu sahi?
Parça pinçik bölük pörçük
Atın gölgesi düşerken yeryüzüne
Güneşin altın renkleri atıl toprak misali  

parça parça süzülürken
Sen varya sen
ne sahtesin dünya
İnanmıyorum artık sana
Bozkırda tökezler mi insan?
Patika yollar kekik  kokulu
Böğürtlen etrafta
Keçiyolu mis gibi toprakana
Tezek yüklü atarabası
Annemin zifitli elleri
Babamın köfün sırtında
Gece yarısı öten ağustos böceği
Bir tutam saz eşlik ediyor masalıma
Dedemkorkut uyumakta damda
Lüx lambası aydınlatıyor geceyi
Ruhi Su Tomfunk marka radyomda
Yeşil kokuyor acı tütün
Kış günümün kırağı izleri ruhumda
Özlüyor insan aşka dair ne varsa
Sevdanın şahitliğinde
İşte öyle…
Aşka dair ne varsa
Hepsi burada

Hadi gel…

Aylin Öz.