Ayşe Sevinç Erginsoy/ Güzel Bir şiir

ERGUVAN ÇİÇEĞİ

Kalbim bir ağaç dalında asılı kaldığından beri      

Kurumuş bulut örüntüsü zaman       

Uzayan yollar bağdaş kuruyor önüme                     

Engebeleri aşmaya çalıştıkça                   

Atılıyor bir kazma kürekle toprak                         

Toprak ki saklıyor yalnızlığı rahminde

Buz çatlağı keşkeler dolduruyor etrafımı                   

Poyraz ruhuma derin kesikler atıyor                            

Her estiğinde

Nereye uçacağını bilmeyen serçeye                      

Eşlik ediyor erguvan çiçeği          

Son yaprağı düşerken yere        

Anla diyor anla hücre tek kişiliktir                    

Tüm hücrelerim nefes almaya çalıştıkça                  

Batıyor kaburgama sancılı bir bıçak                

Mesafeler oluşuyor iliklerimde                

Anlamaya çalışıyorum olanları                    

Ulaştırmaya çalıştıkça sesimi                                               

Hücrenin neminde kayboluyorum…

Ayşe Sevinç Erginsoy Sivri

Xxx