HİÇ ZAMANDAN ÖNCE
gel
bul beni
kimseyi aramadığın
kimseyi anımsamadığın
kayıp bir anda
beni kendine bırak
ve sonra yitir beni karanlık bir ormanda
ve hemen bul
o hiç zamandan önce
bırak ben çözeyim düğümlerini
incinmiş günlerinin
kördüğümlerin ıslak karanlığında
ya da ışığın zambağından
yayılan kokusunda saydamlığın
yolcum ol, kapansın boşluğun uçurumu
hızın rengini avut, ateş rengi gecede
taçyaprakları hiç dökülmeyen bir krizantem
gibi gecenin devlerinden çalınmış bir çiçeği
karanlık bir çiçeği
içinin gölgesinde üşüyen o çiçeği
verilmiş ve unutulmuş sözler gibi
bağışla bana
beni tutsaklığın özgürlüğüne
o eskil bitkinin çağıran köklerine
beni zamanın büyüsüne göm
ki parıldasın küller kalbimin elmasında
hep zamandan sonra da
Ayten Mutlu
Konuyla İlgili Düşüncenizi Paylaşabilirsiniz