RÜYALARIMI DA VURDULAR ANNE
elim yüzüm kan içinde,
gecem gündüzüm hüsran
ölüm sessizliği hükmünde
bir çığlık kopar dilim’de anne
bedenim çırılçıplak şehrin göbeğinde
şarapnel parçasıyla
ellerimde parçalanmış yüreğim
üşüyorum anne üşüyorum
sarsan gövdene beni
-rüyalarımı da vurdular anne
***
SUS SES ETME
Sen ki yüzüne bakarken
Munzur suyunun berraklığında çağlayan
Gönlümün yücesine seyran eylerken
Kızılırmak gibi boz bulanık yüreğim dağlar
Sürükleniyorum uçsuz bucaksız deryalara
En gizemli halde sevişmelerimizde
Sana muhtaç tadılmamış lezzeti tadarken
Varsın yaşansın derken
En edepsizinden hayallerimiz
Başucumda ellerin okşarken tenimi
Saçların öpsün dudaklarımdan
Bakma bana öyle, hoyrat elkızı gibi
Geceler örtü yapmasın düşlerimize
Gam kederimizi tutsak etmişken yüzümüze
Sus başımın belası, sus ses etme ki
Bozulmasın gecenin büyüsü…
Bektaş Çağdaş
***
Konuyla İlgili Düşüncenizi Paylaşabilirsiniz