Lacivert sular gibiydi çocukluğum
Derin, parlak, sonsuz/ alabora olmuş zaman
Ana dedim, yar dedim, hırçın dalgalara
Uyudum koynunda sabaha kadar
Sabahçı kahvelerinde ağarttım günü
Sokak çalgıcısı böldü uykularımı…
Çıplak gecede
çıplak ayak dolandım
Belki bir sevene
Rastlarım diye;
Boş ve
Kimsesizdi gece…
Konuyla İlgili Düşüncenizi Paylaşabilirsiniz