İdris Meriç ve Yeni Bir Şiiri

SUS ÇIĞLIKLARI

I

kuşağıma, bir sus iliştirdim
gözlerden uzak, duru bir yalnızlık benimkisi
suya çay katıyorum, sudan suyu ayırıyorum
dillerden kopuk bir ayrılık benimkisi

kulağıma eğilip bir sus kondurdular
daha bebekken, çocukken, muhtaçken
ağlamanın doğuma işareti benimkisi
doğumuma bir tokat iliştirdiler
kulağıma itaatkâr bir sus dinlettiler
kaç günden beri kulaklarıma susuyorum
o günden beri çığlığım anneme, isyan

II
benliğime bir inat takıştırıyorum
oturduğum yerden adisyon istiyorum
aldığım nefesi tanrıya borç yazdırıyorum
hayattan da alacaklıyım biliyorum
usuma bir not iliştiriyorum
– inat ettiğin kadar yaşayacaksın doyasıya
inat ettiğin kadar kalacaksın yarınlara –

ve İsa tanrıya borcunu ödedi
çarmıha ve acıya inat, direnerek
ki İsa tanrı oldu, yeryüzüne yağdı
var olmak arzusunun inadıdır bu,  
ölümsüzlüğün iksiridir bu

III

Mahsa Amini anısına…

kuşağıma bir sus iliştirdim
kadınlar öldürülürken kirli eller ile
-temiz olsaydı eller/ölüm meşru mu olacaktı? –
-oldu, oluyor ve olacak –
ve bir sus iliştirdim gözlerime
gözlerden ırak bir suskunluk benimkisi
devrimlerden uzak bir yalnızlık belki

ki kadınlar devrimin öncüleridir
bundandır, erklerin kadın korkusu
ve kadınlar tanrıya borçlarını ödedi
kanlarıyla, canlarıyla, ahlarıyla
karanlıklara inat, dik duruşlarıyla

düşlerime bir kadın takıştırıyorum
saçları göklere uzanan
umutları, kanlı kaldırımlarda sürüklenen
derin bir iç acısı benimkisi
benimkisi korkunç biçarelik
ki kadınlar çaresizliğimize limandırlar

kulağıma eğilip bir sus iliştirdim
gözlerden uzak suskun bir isyan, benimkisi 

idris Meriç

***