Meral Toksoy ve İki Şiiriyle Aramızda.

1- KALBİM ÖLDÜ

Keşke dememeliymiş insan
Hayatın provası olsaydı keşke
ilkin müsveddesini yaşasaydık
geçmiş günler karalamadan ibaret
çiziverdim üstünü
oh dedim oh!
Bugün doğdum farz etsem de
anılar insafsız, sinsice peşimde

Öfkelerimi itinayla istiflerken
atom bombası muadilini icat ettim
Cipralex’den medet ummam umarsızlığımdan
arzulanmayı sevgiyle karıştırmam
bir fırın ihanet görmeden evveldi
sevmek ve sevilmeyi
bana neden elzem kıldın Allah’ım

Hayatla arama siper kazmalıydım
korumalıydım kendimi
hiçbir afet tarumar etmedi
kendi kanımda boğuldum ben

Siyah beyaz fotoğraflara
gizem ve masumiyet yüklerken
gecikmiş teknolojiye kıyak geçiyorduk bilmeden
annemin eteği yanık pardösüsü
ucu yanık mektuplar kadar müellimdi
daha ne kadar yanacağız Tanrı’m

Yolculuğum güç değildi belki
belki de sıradan
çok sıkıldım kendimi anlatmaktan
sevgi yoksunluğuma dudak bükenler
gözünüz aydın
kalbim öldü!
protez bir yürek ısmarladım
artık acı duymaz mıyım Allah’ım…

***

AH FİGEN

Güneşli bir şubat günü
İztuzunda kum tanesiyim
Gerçekle hayal iç içe
Bu kâbusla yüzleşebilecek miyim?
Sonu görünmeyen bu kumsalda
kim bilir kaçıncı Nemoyum
Çil yavrusu gibi savrulduk hepimiz
Ayaklarıma itaat ediyorum
Sorgusuz sualsiz

Serin rüzgâr matem ezgileri fısıldıyor
Deniz sahile çok öfkeli belli
Biteviye dövüyor bitmiyor kini
Hava pırıl pırıl
Gökyüzü masmavi
Bir yerlere sığamıyorum
Altı Şubat’tan beri

Keşke Carettalar erken gelseydi bu yıl
Yumurtadan çıktıklarını görseydim
Acılara sevinci katık eder
Elimle bırakırdım denizin koynuna
Bilmediğim gurbet elde
Gözüm kulağım memlekette

Binlercesi terk-i diyar eyledi ben gibi
Dönüp dolaşıp başa sarıyorum
Neydi yaşadıklarım?
Uzun bir düş içinde olsam
Uyanınca sadaka verip şükür edeceğim
Kimselere demezdim uğursuz düşü
Ertesi gün dernekte toplantımız var
Yine Figen’e mesaj atarım
Geliyor musun? diye
Gülen yüzüyle girer tarihi binanın kapısından

Nereden bilirdim son kez buluştuğumuzu
Yağmur altında son kez lafladığımızı
Telefonda konuşuruz demiştin
Haftanın konuğunu
Bilseydim bir daha görmeyeceğim
Yapışırdım eteğine
Sarılırdım koluna
Sonra ne derdim bilmem
Saçmaladığımı düşünüp gülerdin

-Ah Figen!…

Meral Tokyay/ 24/02/2023