Onur’suz Yıllar
-Rüştü Onur İçin-
Bir sahil şehrinin kömür tozları
sokakları yormuştu insanlar yorulmadan
susmuştu saçları yosun kokan çocuk
yüzü kızarmadan yıldız tutuyordu
Ahmet Hamdi akşamlarıydı
tanrıyı tedirgin ederken kararan
gidemediği şehirler, koklanmayan çiçek
tadamadığı meyveler içindi belki
belki de yazılmamış şiir, bestelenmemiş
ölüm melodisi
Şair Leyla Sokak’a geldi
Sait Faik’in adamlarıydı uğurlayan
dokunamadığın şehre üzülmüş
şiir sıtması geçiriyordu bazen
bazen kan kusuyordu hayata
“Şehir, Petek, Uyanış, Sokak, Ses, Gün”
hepsi umuttu ona doğacak
gemiler Onur’suz döndü kara denizde
bilmediği iklimlerin kapısı
açılmıştı: Garip
Nesrin Z. İNANKUL
***
Konuyla İlgili Düşüncenizi Paylaşabilirsiniz