Nilüfer Uçar/ Dizi Yazısı, Ustalardan

Gabriel Mistral

Gabriel Mistral, 7 Nisan 1889- Şili  / 10 Ocak 1957 – New York

Şilili şair, eğitimci, diplomat, politikacı… İspanyol, Bask ve yerli karışımı bir ailenin kızı. Gençliğinde Şili’nin kırsal yörelerinde öğretmenlik yaptı.1923’te Şili hükümeti “Ulusun Öğretmeni” unvanını aldı. 1914’te “Ölüm Soneleri” şiiriyle Şili’de Juegos Floral Ödülü’nü kazandı.

1945 yılında Nobel Edebiyat Ödülü’nü kazanan ilk Latin Amerikalı edebiyatçı oldu. 1926’da Birleşmiş Milletler’de Şili Temsilcisi oldu. 1932’de Napoli, 1933 yılında ise Madrid ve Lizbon’da kültür ataşesi görevinde bulundu. 1922 yılında Meksika hükümetinde gelen daveti kabul ederek oraya göç etti. Eğitim reformu çalışmalarına katıldı. Meksika Devrimi’nin fikirsel alt yapısını destekledi. 34 yıl ülkesinden uzak kaldı.

      Pablo Neruda’ya yapılan haksızlıklara tepki gösterince Gabriel Gonzȧlez hükümetinin şimşeklerini üzerine çekti. 24 Eylül 2009 tarihinde üzerinde Gabriela Mistreal’ın resmi bulunan 5000 pesoskağıt para tedavüle sunuldu

Ödülleri: 1914 – Şili Juegos Floral Ödülü / 1945 Noel Edebiyat Ödülü / 1951 National Prize forLiterature (Ulusal Edebiyat Ödülü) aldı.

Kitapları : Ölüm Soneleri, kadınlar için Konuşmalar, Şefkat, Yıkım, Şıra Teknesi, Tüm şiirler, Şili Şiirleri.

Ölüm Soneleri

Diğerlerinin arasından seçtim kaderi
mağrur ve şerefli, geçip gitmiş bir şefkatin daveti
biraz kayıtsız, bir parça gölgeli
bir hardal çiçeği demeti olsun mezarının üstünde.

Erkekler geçip giderler. Geçerler ağızlarında
mutlu ve sonsuz yenilenen bir şarkıyla
ki, şimdi dinç, ve yarın, deli
ve sonra, mistik, ben bu değişmeyen

şarkıyı seçtim, ölü bir adamı uyutup sakinleştirdiğim
ki tüm gerçeklikten uzaktı ve tüm düşlerin içinde, benimki:
başka dudaklardan ve başka kadınların göğsünde dinlenmekten
hoşlanırdı.

Fakat şimdi, öyle kesin ve uzun
yalnızca bu mütevazi hardal çiçeğinin dudakları
şarkı söyler ona uyusun diye tatlılıkla
bu acı yeryüzünün üzerinde.

Çeviri: Birhan KESKİN

Birhan Keskin / 22 Aralık 1963 / Kırklareli – …….

Üstümüzde beyaz gömlek olmasına rağmen içimizdeki narı dürten şair Birhan Keskin;1986 yılında İstanbul Üniversite Edebiyat Fakültesi Sosyoloji Bölümü’nü bitirdi.1995-1998 yılları arasında arkadaşlarıyla birlikte Göçebe dergisini çıkardı. İlk şiiri 1984’te yayımlandı. “Karaduygu” adlı Sema Kaygusuz öykü kitabı ile Türk edebiyatında ilk kez bir şair, bir kitabın kahramanı oldu. 2006 Altın Portakal Ödülü’nü “Ba” yapıtıyla Gülten Akın’ın ardında bu ödülü alan ikinci kadın şair oldu. Metin Altıok Şiir Ödülü’nü ”Soğuk Kazı” adlı yapıtıyla aldı.

DERİN ZAMAN

Ben senin sınırlı gövden ile

beni sonsuz sarmanı diledim.

Uykum seninle kışın kolları arasında

devrilerek dönerek tamamlansın,

içimde kuzeyin kuşları sussun istedim.

Kışı ve kışın kalbinde ağırlaşan meyvesini,

çiy düşmüş, soğumuş, donmuş bir dili

hatırlamak için

beni büyüleyen o kimyanın boşluğunda

durup yalvardım:

Beni bu siyah boşluğun içinde bırakma,

derin bir zaman istedim senden, ama

bana onu verme! Ne kışa ne yaza uygun

kalbim, çatlat aramızdaki donmuş dil,

yokluğunun sebebini anlatmadım kendime,

yokluğun ne vakittir karlı bir tepe gibi

içimde.

Ayağa kalk, yaklaş, dilini döndür ağzında,

de ki:

Ben onunla denizin dövdüğü dilsiz

taşlar üstünde sustuydum.

***