Orhan Bahçıvan ve Bir Şiir

Bir Tutam Umut

Elimdeki topacın dönencesinde

Bir tutam umut yatar

Bir tutam sevgi

Açıp kollarımı savrulsam

Güneşin kucağına

Tütsülenmiş yorgunluk sabah alacasında

Meşe yaprağı olur savrulur

Tan vakti demdir

Yüreğime ekilen o ince sızı

Ezgi olur savrulur

Ufukta görünen ışığa doğru

Heveslenirim

Çiğ damlası bir tutam umut sığınağımdır

Çünkü ben güneşin çocuğuyum

Haziran 1986 Hoşdülbent

***