Karanfil
Hani “karanfil” diyorsa Haşim
O senin adındır
Senin için bunca şiir
Saçların için
Gözlerin için
Hani “Aşkım” diyorsa Haşim
O senin gözlerindir
Gözlerim ağlıyor deme
Gözlerim gülüyor deme
Gözlerim hüzünlü deme
Gözlerin
Gözlerin sadece sevda arıyor
Tüm sentezlerin çürüdüğü
Teorilerin iflas ettiği bir anda
Elimi uzatıyorum tutasın diye
Titriyor mor menekşe
Ürperiyorum
Sevdim seni ey karanfil
Sevdim seni delicesine
Menekşe
Bilincimi savurdum
Kır çiçekleri anında yeşerdi
Gözlerimi seyrana çıkardım
Bekleyiş belirdi gözlerimde
Zaman akıp gitti ellerimde
Maviler içinde kaldım
Sarıldım gökkuşağına öylece
Aşk denilen o celladın
Kemendine takıldım
Yolum dönemeçler ötesi
Yolum çıkmazların içinde
Döner döner dururum
Kırlangıçlar geçiyor
Toprakta yağmur kokusu
Yürekte aşk
Tenhalarda gezinirken bu akşam
Ey sevgili şimdi benim
Gözlerimde bir menekşe ol yeter
Orhan Bahçıvan
***
Konuyla İlgili Düşüncenizi Paylaşabilirsiniz