sultan nine
gel hele sultan nine
gel de otur yine yanı başına sohbetin
lafı dokuza ondokuza bölerek
güzelce bulayıp küflü peynire
geçmişin kıyılarına çarpan
sen değil miydin?
gözünün bebeğinde getirdiğin
köyünün yeşilini nerelere gizledin?
baharla bir ışıklanan kavakların
pulları gibi
titreyen ellerin
ilmek ilmek nakışlayıp sözün patiklerini
koymuyor artık üzerine sehpanın
sultan nine
bırak yansın ormanların kuytu sarısı
hasarlı avuçlarında
beyninin en ücrasındaki anılar
mezarından çıkıp döner belki geriye
sen bir dene hele
bir dene!
oya gündüz aksu
Konuyla İlgili Düşüncenizi Paylaşabilirsiniz