Şiir

Şiir: Nilüfer Uçar

SİYAH BEYAZ FOTOĞRAF

tanımsız çağın kapısı / dün bugün

özleniyor özge yıllar / alıkonan düşler

siyah beyaz fotoğraflar / komşu kadınlar, demlenen çaylar

ekmek kokan ara sokaklar, taş kaldırımlar

özleniyor

günaşırı dedikoduları,aşınan eşikleri

oyalı günahları, tatlı tuzlu hüzünleri

özlüyorum bam telime dokunan o günleri

dokundukça ürperen ten / yalım ateş

aşk umut kırıntısı bekler kar beyaz gecelerde

ele güne karışan aklımyalnızlık cennetinde

kaç özlem iz bıraktı eskittiği kanatlarımda

yağmurun oyaladığı yürekle bakıyorum

köpüren toprağın isyanına gücenik kuş sürüsüne

uğruna ölürüm dediklerime

gülüşüne hasret kaldığım çocukluğuma

öyle derin bakıyorum yorgun anılarımın ak yüzüne

ne sandın yürek yarasını

ateşle suyun dargınlığını

dara düşen utangaçlığımı

uslanmazlığımla duruyorum sustuğum yerde

bileydim zamanın kutsanan zaferini

dökerdim yanılgılarımı, örselenen kırgınlıklarımı

sağaltırdım dilsiz isyanımı

yine de özlüyorum yaşamın yabanıl hallerini  

topla döküntülerimi evsiz yürek

söyle, sevgiden başka neyim kaldı

ömür dediğim; iki dirhem kış, bir çekirdek bahardan

başka

uyandım ana sütünde mayalı sabahlara

o siyah beyaz fotoğrafta    

 / Nilüfer Uçar / 15 Ekim 2023

***

BU YAZILARDA İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR

Konuyla İlgili Düşüncenizi Paylaşabilirsiniz

    Cevap Yazın