Tuba Devrim ve Güzel Bir Şiiri

SEVDA NÖBETLERİ

Pencerem buğulu yüzünü çizdim
O toprak gözlerin hala aklımda
Gülüşüne beyaz inciler dizdim
O berrak sözlerin dili aklımda

Hasretin özlemin düştü payıma
Sevda nöbetlerin yine dayama
Ezbere hüzünle gözüm boyama
Utangaç yüzlerin bile aklımda

Suskun kayalarda gönlüm ezilmiş
Vuslat zirvesinde düşler dizilmiş
Heyecanı duymak bu da güzelmiş
İmkansız izlerin yolu aklımda

Sensiz her adımda yanıyor yollar
İçimde dışımda tutuşan küller
İs kokar geçmişim yok olur eller
Onulmaz közlerin bile aklımda

Hayalime katık ettim geceyi
Ben hatırladıkça kıskanç heceyi
Tütmeyen ateşler sardı bacayı
Hep kaldın nazların ile aklımda

Parmak uçlarımda duran sonbahar
Yaprak dökümüyle başlayan seher
Takdiri ilahi silinmez mühür
Yaşandı güzlerin çilen aklımda

                                                   TUBA DEVRİM

***