YARA
Ey sen gönlümün ince teli
Al sen benden bu yarayı
Eyledik göç eyledik biz
Bir kolumuz derin sular
Ulu dağlar bir yanımız
Ilgıt rüzgar duyar bizi
Yarınlara uzanırken
Ağlar bir yiğit
Kıtlık olur yıldan yıla
Yollar umudun izi
Eyledik göç eyledik biz
Asılardır yol gideriz
Selvi boylum fidanım
Al sen benden bu yarayı
Haysiyetim kuru ekmek
Ateşte ten
Zorda yürek
Al sen benden bu yarayı
Bağrımın gam yerinde
Vurmaz olmuş mızrabım
Perdesinde kuşlar sustu
Söylemez oldu sazım.
***
İNSAN İNSAN
İnsan dediğin
Hem yolda
Hem yolcu
Hasrettir
Kavuşur
Uğurlanır.
Bir kırgın dağdır insan
Ateşi ayrı
Dumanı ayrı
İnsan dediğin
Ar etmiş
Unutmuş
Unutulmuş gitmiş bu dünyadan.
İnsan dediğin su misali
İz bırakır
Su damlası
İnsan dediğin sever geçer bu dünyadan…
***
RÜYA
Kirpikleri tuza
Bir hayalin tortusu
Ezgim doru bir atın
Del olduğu devran
Yüzyıl rahvanda
Kalkmış toz duman.
Talan yerinde
Çocuk gamzesi
Salkım söğüt büyürken
Tazedir sesi…
Sur diplerinde
Köprü altında
Kayıp düşen türkümüz
Keremler
Mecnunlar
Kırlangıç yuvası
Bu türküde bu atlar
Bu türküde bu devran
Kimin rüyası?
***
ANNE
Yıllardan yorgun
Bir anne susmuş
Gök mavi ağladı
Bu güz yağmurlar
Kendine uçurum
Kendine ışık
Kavalına nefes çocuk
Çakallar ulur
Kanın kaynardı
Sen büyürken
Sokaklar karışırdı.
Bir martı çığlığı
Küçük bir ateş
Gözlerine vurur
Kızıldeniz türküler
Uzaklar duyulurdu
Yağmur damlası
Nehre kavuşurdu.
Bir anne sustu
Acı doldu günler
Geri döner
Göçebe kuşum
Maviye karışır…
***
YASAKLAR
Doruklarda ceylanım
Rüzgarı ve ıslığı
Zordur ezgisi
Gün yanığı
Savrulur
Hazan naçar yapraklar
Güzeli derdi elim
Kanadıma kondu
Uzakların duygusu
Yasaktı kayın gölgesi
Yasak şiir sesi
Yasaktı sılası
Yasaktı düşlemek sırası
Yasaktı yarin kokusu
Özledim dorukları
Eriştik bin yıl daha
Ceylanların koştuğu
Körüklenmiş bahara
***
SEN VE BEN
Sen ve ben
Hasret koyu bir resim
Gün batımı
Bir damla güneş öpüşün.
Sağanak bir günde
Bulur ellerim elini
Benim dağım sende kalır
Bir dalı kırılmış
Ayaza sığamam
Gazele sığamam
Yaz yağmurum sende kalır
Otlar kurumuş
Gün batımı bir damla
Güneş öpüşün
Sen ve ben
İlk yazda ishak kuşuyduk
Sende kaldı yağmur yanım
Siyah beyaz bir an da
Dondu gülüşün
Yıkılmış bir kenti
Son görüşümdü
Yüzünü dön bana
Hasret koyu bir resimde
Aşk vakti şimdi.
HAVVA AĞRAL
Konuyla İlgili Düşüncenizi Paylaşabilirsiniz