örseli sağanak göçleri
göklere sevdalı ruhun
tutup saçlarından
yere indirdi merhamet
gizli eksenler
açılsın diye düşlere
gece yolcuları
kurarken günü harflere,
ey zulmü yol edinmiş
haysiyet yoksulu
gizli mezarlar üstünde oturanlar
anıların belli olmadığı
açılıp bir zamana
nereye gidiyorsunuz…
bu elini tuttuğum çocuk
yol boyu izlediğim gelincikler
sarı beyaz papatyalar
tarla kuşları
bir de başı dumanlı dağlar
alnımda hârelenip
ilk sapakta beni çekip aldılar
kurallar bulantısından / aldılar da
baktığım bu uzak
kıvrım kıvrım bir yamaçtan incecik
söğüt vadilerine akan sular
bu çınlama
bu çarpıntı
taş sessizliği
bu yalnızlık
belleğe yine tuzak mı…
gözlerimde dalgın bir ağrı
her ürpermede ayazlanan
bu göç de
örseli sağanaklara mı çağrı
ömrün aynı burcuna ayaklanan…
yaşamadan daha
esiyor yüzümde çöl rüzgarı
bir gölge masal
kaygısı düşüyor adımlarıma…
nereye gitsem
sinmiyor içime
evlere yansımış
yankısı seslerin…
alnımda açan kader bu;
omuzlarında göllenen
ne yana dönsem dillenip
evvelden gam almış / bir uzun yol
bulutlanıp ömrüme
cümlede örsesi dinmeyen…
Yankı Sesler
denir ki ses kalır
sınanır sebeplerde…
çocuktum
kuşkonmaz saçlarımı tarayıp
çekildim aynadan
dağa yolunu çizmişti sesim
dereye
kır çiçeklere
bahçeler eteğine gönenen değirmene…
çilesinde simyanın çok berzah geçtim de
kıyamete kafa tutan toz
çiyi hesaba katmadı
kırlara düşkün rüzgârı..
bağbozumuna ninni söyleyen düşler
gözü kulağı aşan zamana
çırpa çırpa ellerini
dönüp karşılayacak beni
karşılayacak da
ilk yankısında sesin
göveren ömrüm hani…
durur mu yamacında bir dağın
ya da eteğinde
aklında veya
eğrisi o zamanın..
göğü aralayan sayıklama
bırakıp ezberi karınca bereketine
çekildi tenha bir dünyaya..
düşüp kirpiğine bozkırın
kâfiyelenen ömrüm hani..
Nilüfer Açılan Yıldız
Konuyla İlgili Düşüncenizi Paylaşabilirsiniz