Yine Tuba Devrim ve İki Güzel Şiiri

PERVASIZCA

Elimde  avcumda olandan geçtim
Pervasızca sürgün kalan ne varsa
Oysa tüm hisleri  yutkunan  hiçtim
Yüreğimde yorgun esaret dursa

Billur duygularım senle birikti
Yazdığım şiirler gece lirikti
Vakitli vakitsiz sancın körüktü
Gözlerimi vurgun bakışın sarsa

Hani sayfa sayfa sen dolaşırken
Benliğimde aşka zor alışırken
Ben sahiplenmeye hep çalışırken
Gönlüm hala yorgun halimi sorsa

Ben sendeyim yitik sanki bir dilsiz
Sen sevgide bitik kaybolmuş  halsiz
Hayatıma katık ettim emsalsiz
Hayallerim durgun iyiye yorsa

Bir damla aşk işte bu alem için
Gece yarısında kabuslar niçin
Uykumu bölen o dertler vazgeçin
Dalgalarım dargın rüzgarın vursa


KALBİMİN KARA KUTUSUNU DİNLE
                     
Saçlarım çaresizce  dökülürken,
Üzülürdüm .
Her telinde bir dileği saklardım
Yara bere içinde…
Karşıma  biri çıkarsa ,
Durduk yere beni de yakarsa.
Bu yüzden kumruları kondurmadım
Kalbimin pervazına.
Boğazımda boğum yüreğimde , düğüm .
Sonra kim diyecekti bana  dayan  .
Bunca zaman ezberlediğim acılardan  , 
Hadi  artık kalk uyan.
Kalbimin kara kutusu  açılmışken   dinle
Ucu yanmış resimlerden birisi çıkıp  gelirse  
Hiç  şaşırma zaten hep   böyle olur bende.
Bakar kör olmuşum aşkın yamacında   Onlar ise içten içe gönül  vermiş gözlerime ..
Dalgalı denizlerin dehlizinde
Neden bırakıyorlar  beni; .
Ben  çoktan  unutmuşum  öpüp baş tacı ettiğim  günleri…
Yanarım boş olduğunu bile bile …
Yorarım gönlümü iki taşın arasında,
Açmış  papatyalara güle .
Seviyor sevmiyor,
Kopardılar çileli yerimden.
Bari orada kalsaydım tutturdular,
İlle de sen, ille de sen diye..

TUBA DEVRİM (GÜLCE &DEVRİ)