KAR
yağar yağmur yağar kar
koşarsın koşardık sokaklara
kar yağsa kar tutsa
bilirim sıcacık hep o el
bu kaçıncı mevsim
fotoğrafların duvarda
ömrüm asılı boşlukta
hangisi en güzeli
yok mutluluğun mevsimi
yüreğin kışta kaldıysa
ıslanmış toprağın
ıslanır yağmur da kar da
bilmem mutlu musun orada da yağınca
bir ses ver evet de yeter
silinsin yaşamımdan keder
al beni, al ile sar beni desem de toprağa
tanrıdan mı bilmem, bilmem ki senden
yaşamalısın diye yankılansa da o ses
yinelerim sorumu hep
peki ama nasıl?
bir kış günüydü gittin
şubattı marttı
yağıyordu lapa lapa kar
mutluluktu yağan
eskiden bizim için
şimdi
yarısı kaldı sevincimin
Yarısı bana, yarası bana
durmaksızın kanayan
kar gibi kalbime yağan,
kapanmayan o yara
Konuyla İlgili Düşüncenizi Paylaşabilirsiniz