·
Yer gök sen kokuyor bu gece
Kirpiklerime bulaştırdığın
Bir damla mutluluk düşmesin diye
Yummuyorum gözlerimi
Bu gece şiir;
O nihavent makamın nağmelerinde
Yakamozlar saçlarımın tellerinde
Ay bile aşık bu gece
Selama durdu tüm haşmetiyle
Deniz süslendi bir gelin gibi mehtapla
Geceye yıldızlar yağdı
Sevdanın coşkusu var şehrimde
Unutulmaz melodisi sevdanın
Tüm sevenlerin yüreklerinde
Bu gece şiir;
Senin gözlerinde sevdiğim
Nereye nazar etse bakışların
Bulaşıyor şiirler
Yer gök sen kokuyor bu gece
***
Sensizliğin sisi düşmüş
Güz yorgunu gözlerime
Sararıp solmuş yaprakları
İğde ağaçlarının
Limansız bir gemi gibi ıssız yüreğim
Kokusu sinmiş eylül’ün
Sonbahar vurgunu saçlarıma
Düşümdeydin dün gece
Şarabın bulaşığı kalmış
Dudak kenarında ki gamzende
Zeytin karası gözlerin hayıflanmasın söyle
Ben yağmurları sensiz de seviyorum
Yokluğunda da gülebiliyorum
Zannetme ki senden uzakta sensizim
Özgür bıraktım tüm özlemleri sen giderken
Takıldılar peşine sahilin öksüz kuşları
Yokluğun bir dünya renkli kelebek avuçlarımda
Parmak uçlarımda dans ediyor rüzgar
Lacivert gecelerin parlayan yıldızı
Eylül ölüyor gözlerimde
İyot kokulu şarkılarımız kaldı anılarda
Her birinde ölesiye mutlu
Karalar bağladı okyanus hasretinden
Utandı mehtap ve yıldızları göğümüzün
Aştı mendirekleri coştu deniz
Karaya vurdu ayrılığın cesetleri
Konuyla İlgili Düşüncenizi Paylaşabilirsiniz