Şiir

Sevimay Kurt Köken ve Bir Şiiri

Gri Zamanlar

 

Çirkef, hain, namlu pusuda

Dost düşman karışmış 

Vakitler un ufak bölünmüş

Zamanın zerresine  asırlar bağlı

Evrik dönemler  içinden geçiyorum

 
Gönlümde kırık cam parçacıkları

Gözlerimin kıyısında gri bir gülümseme

Kahkahanın rengi kırmızı

Gülümsemenin pembe

Mutluluk mavi, huzur ise beyaz hücremin pigmentlerinde

Gri, karlı dağların başında yük

Ha aktı ha akacak göz yaşı gibi             

 

Kül rengi şimdi zaman,kül rengi ben, içindeyim zamanın

Bir gündeyim, sözde günlük güneşlik

Güneşe geçit vermiyor içimde bulutlar

Kopsun artık beklenen fırtınalar

Artık sağanak mı yoksa dolu mu yağar

Zifiri karanlık gece dem vurur geceye

Gonca güller  mi derlenip

Işığım elinde

Kör bıçakla yontulur

Nankör vefasız ve haince

Parçalar bütünün bekçisi değil artık

İçi kavrulmuş bir ten durur karşımda

Arar dururum o taze yüreğim nerde

Küllerimden doğmaya mecalim yok şimdi.

 

zehirli bir zamanın içinden geçiyorum

Hayatlar parsel parsel

Gönlümün parçacıkları

toplanmış

Gri bir fanusun içinde

Bir hokkabazın elinde…

Yanar döner alev topu

Ufukta bekler ölümün kül renkli gözleri

Tabutlar diyorum tabutlar

Yoksa onlarda gri mi olmalıl….


                                                       S.kurt köken

***

BU YAZILARDA İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR

Konuyla İlgili Düşüncenizi Paylaşabilirsiniz

    Cevap Yazın