Yasemin Yeni Akalın/ Kısa Öykü

İçimde bir sevinç var.

Ada vapuruna binmişim de yanımda sevdiklerim varmış gibi, uzun yoldayız; arabadan kafamı çıkarıp saçlarımı rüzgâra savurmuşum gibi, sonsuz ovalarda yere sırtüstü uzanıp, gökyüzüne bakmışım gibi..
Bir sevinç var içimde.
Sabah uyanır uyanmaz çay içecek olmanın sevinciyle uyandım.
Çayı ocağa koydum; çay demlenip mis kokusunu ortalığa yayar yaymaz aklıma kurabiye geldi. Annemin kurabiyeleri..
Annem melek olup uçtuğundan beri annemin yaptığı her şeyi özlemiştim.
Kurabiye yapmaya karar verdim.
Anne Kurabiyesi tarifini harfiyen uyguladım;
kurabiyeye şekil verip fırına koyduktan az sonra ortalığa bir koku yayıldı.
İşte bu koku bana öyle bir coşku verdi ki…
Gözlerimi yumdum, sandım ki kasabadaki evdeyim, ikindi uykusundan kurabiye kokusuyla uyanmışım.
Pencereden içeriye uzayıp giden sessizlik, kesik kesik öten bir kuş sesi ve kurabiye kokusu giriyor.
İçim kıpır kıpır.
Annem kurabiye yapmış, diye bağırarak hızla iniyorum merdivenleri. Kardeşim de arkamdan geliyor.
Avludaki asmanın gölgesine masa çekilmiş, üzerine mavi pötikare örtü serilmiş. Abim ve babam çoktan gelip masaya oturmuş.
Kocaman bir tabakta kurabiyeler ve onun yanında buz gibi soğuk Göçmen gazozları…
Babam, bizim koşarak geldiğimizi görünce:
__Niye koşuyorsunuz kızım siz? Ben dükkana götüreceğim kurabiyeleri misafirim var, diyerek şaka yapıyor.
Bu şakaya kanan kardeşim ağlamaya başlıyor.
Annem kardeşimi kucaklayıp babama sitem ediyor.
Ben babamın şakasına kanmadığım için masaya oturup mis kokulu kurabiyeden bir ısırık alıp gazozumdan içiyorum.
Kardeşim ağlamayı kesmeyince babam onu kucaklıyor.
Leylekler tak, tak, tak, ediyor; at arabaları evimizin önünden geçiyor..
İkindi vakti; kasabaya hiç gitmeyecekmiş gibi usul usul yerleşiyor.
Ne İkindi vakti ne kurabiye ne leylek tak takları ayrılmış ne de ben ayrılmışım o kasabadan, o evden.
Bugün kurabiye kokusuyla birlikte avludaki asmanın altına oturduk.
Zaman, dedi annem: çok mutlu olduğumuz ya da çok üzüldüğümüz durumlarda ağır ağır geçer.
Ama ne olursa olsun, güzel olan da kötü olan da geçip gider.
Bugün yaptığım kurabiyelere gelince koku aynı kokuydu, tat aynı tattı, içinde bir şey eksikti. Ama o eksiklik de bana hatırlattıklarıyla tam oldu şimdi.

Xxx